Kolejny tomik znakomitego poety, którego liryka dotyczy refleksji o sztuce, w tym poezji, historycznych wydarzeń czy niedocenianych drobiazgów, które znamy nie tylko z przeszłości. To samo dotyczy miejsc, z którymi ja liryczne tych wierszy...

Czy potrzebne byłoby namalowanie lasu, krajobrazu czy jakiejś twarzy tylko po to, aby wyrwać te przedmioty z tyranii przemijania? Nie, to byłoby nawet grzechem gdybyśmy próbowali konkurować z tworzeniem i za pomocą kolorowych płaszczyzn opierali...

Tyle westchnień, jedna łza,
ciężka jak olbrzymi głaz,
wiele smutku w sobie ma,
chociaż spadnie jeden raz.
Jedna perła się zrodziła
z mąk, męczarni utajonych,
jedną perłę uroniła
z oczu swoich, współprzymkniętych.

Wybór różnogatunkowej satyry z wcześniejszych publikacji autora, które ukazują naszą rzeczywistość, nie tylko w krzywym zwierciadle. Te zadziorki, drzazgi, lotki, zabajki, ostróżki, okrajki, zasłowia, satyry i groteski pokazują, jak zawsze u...

Mądra, filozoficzna poezja, komentująca wydarzenia społeczne czy polityczne, ale zawsze w zderzeniu z kosmicznym i boskim uniwersum, mówiąca o losie i kondycji nie tylko człowieka. Liczne odniesienia do przyjaciół w istnieniu są nie tylko hołdem...

To nie tylko rodzinne rymowanki, takie rodzajowe odzywki dla najbliższych. Tytuł jest mylący, mamy bowiem do czynienia z ostrą i oryginalną satyrą, której uniwersalny wymiar jest oczywisty. Do tego skromne, oszczędne w kresce, rysunki Jadwigi...

Piękna, klasyczna, często wyszukana fraza, oryginalne metafory, nieustający dialog z tradycją, nie tylko w sensie poetyckim, ale i prezentowanych tematów. Dotyczy to Starożytności, różnorodnych wydarzeń historycznych, również tych współczesnych....

Miłość jest jak Róża jerycho.
Rozkwita skropiona
Rzęsistym dezczem
Tak właśnie
Uczucie rozwija się w nas.

Samotność rozdziera mi duszę,
sercu bić się już odechciało,
bo w życiu przyjemności tak mało.
Oddesz już nie przyspiesza,
obiektu westchnień zabrakło -
więc po co...

Tylu ludzi mnie zraniło,
Każde słowo tak bardzo bolało,
Tyle doświadczyła przykrości.
Dlaczego mamo...

Nie śpieszy mi się,
Zaczekam...
Bo wiesz?
Nie wszyscy
Wiedzieć wszsytko o mnie muszą...
Tęsknię do kogoś,
Kto będzie mniał dla mnie czas
I wybierze się na długi spacer...
Z moją duszą.

z wiekiem
wyrabiam się
jak mały trybik
w ogromnej maszynie
ale nigdy nie będę
chodzić
jak w zegarku.

Bo w kłosach pszenicznych, srebenym łanie żyta,
Sens mego istenienia, radość ma rozkwita.
Wraz ze zżętym chlebem, snopem powiązanym.
Wiąże swoje życie i wciąż idę za nim. ...

Tu na grani wyciągam rękę
chcąc złapać chwilę
Z zapartym tchem
zatrzymaną myślą
zawieszona dryfuję
hen hen po horyzont...

Piękno, które nie ma płci.Twarze bez duszy na szubienicy ciała.Mandragora we łzach,melancholia świata ze swymrozpalonym tętnem...Ta liryka to tak naprawdę rozpisany na obrazy esej o zauroczeniach, pasjach, uczuciach. nieustający ciąg metafor, w...

Poezja Elizy Segiet daję nadzieję i utrwala fabułę jej życia, rozkłada się na płaszczyźnie rozpostartej między fascynacją a rozczarowaniem. I to jest największa siła jej wierszy, bowiem nadzieja ma kolor szminki na szklance, a rozczarowanie...