Tomik wierszy.

''Wyprostowany wśród tych, co na kolanach.Wśród odwróconych plecami..."Jak mądrze pisał, tak mądrym być niełatwo.Czym byłaby ciemność, gdyby nie świato(ść)?Jak głęboko, takim być niełatwo.Czym mielizna, gdyby nie przepastność?Czym bieda, gdyby...

Przejmujący opis choroby w zdyscyplinowanej formie poetyckiej tak można byłoby opisać Szwy Iwony Świerkuli. Poezja od zawsze mierzyła się z najtrudniejszymi tematami i sprawami granicznymi, jednak tym razem oddech nieuchronnego sprawił, że w tych...

Mroczne opowiadania o tym, co w człowieku najgorsze. Autorka sprytnie prowadzi nas przez arkana ciemnych ludzkich żądz, strasznych uczynków i przeznaczenia, które musi się wypełnić.

Spośród tych tysięcy popołudni i wieczorów, które się zlewają, tworząc jedną, przeraźliwie długą, podziurawioną niczym szwajcarski ser historię, które pewnie można by jakoś uporządkować, miesiące oznaczyć beczkami, a lata cysternami, wyróżniają...

Poezja jest jak zamykanie oczu, gdy opadną powieki, pojawia się błysk i przenosimy się do tamtego lata, tamtego czasu. Słowa się kruszą, ich miejsce zajmują obrazy, a emocje łapią za gardło. "Stop-klatka" Jarosława Kapłona to właśnie tego rodzaju...

Tym razem nowe wiersze Yolandy bardzo wyraziście oddychają jej ukochanym Paryżem. Już pierwszy wiersz przenosi nas w tamtą atmosferę. Ale otrzemy się tu także o Genewę, o Karaiby, o Martynikę, a nawet o wioskę Majów To są oczywiście plony...

To zadziwiające jak pusto zrobiło się w domu bez Leokadii. Wszystko stało na swoim miejscu, a mimo to głos odbijał się od ścian szerokim, dudniącym echem, jakby wyniesiono ze środka meble i pozwijano dywany. Leokadia nigdy nie była osobą wylewną...

"Pisarze, nie mordujcie własnych dzieci" to czułe, nowatorskie, przemyślane i czasem konceptualne opowiadania. Agata Wielgołaska sprytnie łączy w nich swoje polskie i tureckie doświadczenia oraz cały pakiet świeżych myśli o świecie, kulturze i...

"Mokre rzęsy dziewcząt" to historia, która sprytnie łączy w sobie potencjał gromkich wzruszeń i dekonstrukcji miłosnego pola gry. Maciej Adamczyk gra na słowach tak, jakby po gęstych rzęsach przejeżdżał smyczkiem namoczonym w żywicy. To nie 99...

Te wiersze uważam za introwertyczne. Wprawdzie jest w nich codzienne życie, lecz schodek po schodku przeczytacie, to zobaczycie.Codzienność i normalność dominują w tym tomiku. Ale jest to osobliwe schodzenie po drabinie, bowiem Janina Barbara...

Poezja zawsze była formą ustawiania swojego głosu w ramach poplątanych strumieni wersów. Niektóre z tych poetyckich wypowiedzi mają w sobie nutkę szaleństwa, inne są czyste i krystaliczne niczym rosa w Tybecie. Kiedy wypowiem to eleganckie...

Iwona Świerkula żyje poezją, a każdy jej wers jest niczym kolejny oddech. Bycie w jej świecie to znaczy przede wszystkim czuć i mieć wszystkie zmysły wyostrzone jak u nocnego łowcy. Tym razem obrazy, dźwięki czy drobne przebłyski zostały...

Tomik poetycki.

Obskurne bory, miejskie uroczyska, dziki turpizm i przebłyski czułości. To wszystko wymieszane jest w wielkim garze, pod którym pyka niesłabnący ogień karmiony wersami Pogardy. "Splot Pogardy" to zadziwiający zbiór wierszy, który brzmi niczym...

Przedslowie - fragment"Oto historia kobiety. Podejrzewam, że w całej Polsce są takich tysiące. Takich i podobnych. Łatwiejszych, trudniejszych, mniej lub bardziej szokujących. Ale opiszę tę jedną. Dlaczego? Ponieważ bardzo mocno mnie zszokowała,...