Z wpisów na osiedlowym forum na FB wychodzi krwawy horror, do którego wkracza Franz

Kafka. Powieść eksperymentująca ze wszystkim, co stanie jej na drodze po to, by przerazić i

rozśmieszyć równocześnie.

Jeśli Bóg jest didżejem, to my jesteśmy jego Flat Ericami w mikrokawalerkach, choć domy

jak bunkry znowu / kręcą techno. Rembielińska kwasi tu liryczny hardkor, a moc mitu pcha

ortalion. Eat, sleep wyniuchaj każdą psylofrazę, repeat!

Ona ma lat dwanaście, on pięćdziesiąt. Ona jest uczennicą, on jej nauczycielem

rysunku. Między nimi rozwija się relacja, z której trudno się później wyplątać. Książka do

połknięcia w jeden wieczór, znacznie dłużej potrwa jej przetrawienie.