Szofar zabrzmiał

Kiedy
żyjesz z niewiernym mężczyzną, uczysz się polegać na wiernym
Bogu.
Ona
wiedziała, że coś było nie tak, i to od dłuższego
czasu...
Eunice
cicho zamknęła drzwi do sypialni i uklękła przy łóżku.
Tonę,
Boże. Nigdy nie czułam się taka samotna. Do kogo mam się zwrócić, Panie,
jak nie do Ciebie? Dokąd ma się udać żona po pomoc, gdy jej małżeństwo
się rozpada, a jej życie wymyka się spod kontroli? Komu mam zaufać w mojej
trosce i niepokoju, Panie? Komu, jak nie Tobie?
Chwyciła
poduszkę i przycisnęła mocno do ust tak, aby nie było słychać jej
łkania...
OPINIE:
To
powieść, która w niezwykle wnikliwy sposób pokazuje na zagrożenia pojawiające
się w momencie, gdy powołanie do służby wchodzi w związek z ambicją budowania
swojego królestwa na ziemi. Niezwykle żywe postacie,
przejmujące dialogi, prawda i ciepło czynią tę książkę mądrą opowieścią o
tym, co w życiu ważne i cenne.
W.
Tasak
Fikcja
literacka, która wydaje się, aż nazbyt prawdziwa. Uwielbiam w powieściach
Francine ten niewyczuwalny zamiar sprowokowania czytelnika do przemyśleń.
Czytasz przejmującą historię i nieświadomie zadajesz sobie pytanie "Co to ma
wspólnego ze mną?". Szybko wyczujesz delikatnie zarysowaną linię pomiędzy
bezkompromisową prawdą a chrześcijańską iluzją, którą sami tworzymy. Nie
sądziłam, że któraś z powieści może pokonać trylogię "Znamię
lwa", ale to się chyba udało, albo po prostu "Szofar
zabrzmiał" dotyka naszych czasów i i nas samych...
E.
Bogulak