Cuda świętego Maksymiliana Marii Kolbego cz.2

Cały chciał być dla Boga i cały dla ludzi, a wszystko czynił przez Niepokalaną. Dlaczego? Bo Ona niczego nie zatrzymywała dla siebie, ale wszystkim się dzieliła najpierw z Bogiem, a później z innymi. Kolbe pragnął Ją w tym dawaniu naśladować.
Fragment wstępu
Po świętach wielkanocnych przywieźliśmy sześciomiesięczną córeczkę ze szpitala. Znajdowała się w bardzo ciężkim, wręcz nieuleczalnym stanie, jednak za sprawą o. Maksymiliana Kolbego została uzdrowiona.
Mój mąż zachorował bardzo poważnie na serce. W dniu Trzech Króli przechodził w szpitalu ciężki atak, występowały poty, silne osłabienie, utraty przytomności. W tych chwilach zwróciłam się do o. Kolbego z pełnym spokojem: Ojcze Kolbe, przyjdź tu, do łóżka męża, a on nie umrze. Atak szczęśliwie minął.