Opowieść zimowa

Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza. Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz przedstawień Opowieści zimowej na polskiej scenie.

W Opowieści zimowej farsowy zazdrośnik ogłasza się prorokiem:

Niech błogosławiony

Będzie mój trafny, sprawiedliwy sąd!

Lecz taki dar to dopust Boży.

Lepiej Temu, kto nie wie nic!

Nadprzyrodzone dary Leontesa przesądzają o losie królowej. Jeszcze krótko widzimy ją tulącą synka, po chwili jednak sycylijskie oikos ulega pełnej dezintegracji: nie ma domu, nie ma rodziny. Od tej pory rola Hermiony jest poprowadzona jak w antycznej tragedii, której żywiołem jest patos. Hermiona broni się z godnością, rodzi, cierpi, przemawia, wreszcie osuwa się na scenę. Nawet jej śmierć w kulisach pozostaje w pełni zgodna z antyczną konwencją, która nie pozwalała czynić spektaklu z umierania.

Ze wstępu Anny Cetery-Włodarczyk