Uczuciowa szamotanina, psychomachia, której towarzysza refleksje o pięknie i brzydocie świata. Nie tylko tego, który nas otacza, również tego wewnętrznego, który kryje w sobie wiele pułapek i niebezpieczeństw. Ta liryka to równocześnie pean na...

Tyle westchnień, jedna łza,
ciężka jak olbrzymi głaz,
wiele smutku w sobie ma,
chociaż spadnie jeden raz.
Jedna perła się zrodziła
z mąk, męczarni utajonych,
jedną perłę uroniła
z oczu swoich, współprzymkniętych.

Wybór różnogatunkowej satyry z wcześniejszych publikacji autora, które ukazują naszą rzeczywistość, nie tylko w krzywym zwierciadle. Te zadziorki, drzazgi, lotki, zabajki, ostróżki, okrajki, zasłowia, satyry i groteski pokazują, jak zawsze u...

Rzeczywistość odbijana w przeróżnych lustrach, obyczajowych, braku kultury politycznej, tradycyjnych wad, takich jak pycha czy lenistwo, wreszcie portrety kobiet. Często zaskakująca puenta, do tego oryginalne rysunki Artura Grabowskiego.

Tytułowe niebo, jak wszystko, z czym ma do czynienia podmiot liryczny tych wierszy, jest relatywizowane, po to, żeby ostatecznie spróbować uczuciom, sytuacjom czy zdarzeniom, nadać uniwersalny sens. W ujęciu filozoficznym nie zawsze się to...

Tytuł tomiku, sam w sobie wymowny, jest nieustającym hymnem na rzecz Boga. To równocześnie proste wyznanie wiary, które przekłada się również na modlitwy do Matki Boskiej, Świętych, a przede wszystkim do Jezusa Chrystusa. W tej prostolinijnej...

Piękna, klasyczna, często wyszukana fraza, oryginalne metafory, nieustający dialog z tradycją, nie tylko w sensie poetyckim, ale i prezentowanych tematów. Dotyczy to Starożytności, różnorodnych wydarzeń historycznych, również tych współczesnych....

Miłość jest jak Róża jerycho.
Rozkwita skropiona
Rzęsistym dezczem
Tak właśnie
Uczucie rozwija się w nas.

Samotność rozdziera mi duszę,
sercu bić się już odechciało,
bo w życiu przyjemności tak mało.
Oddesz już nie przyspiesza,
obiektu westchnień zabrakło -
więc po co...

Tylu ludzi mnie zraniło,
Każde słowo tak bardzo bolało,
Tyle doświadczyła przykrości.
Dlaczego mamo...

Nie śpieszy mi się,
Zaczekam...
Bo wiesz?
Nie wszyscy
Wiedzieć wszsytko o mnie muszą...
Tęsknię do kogoś,
Kto będzie mniał dla mnie czas
I wybierze się na długi spacer...
Z moją duszą.

z wiekiem
wyrabiam się
jak mały trybik
w ogromnej maszynie
ale nigdy nie będę
chodzić
jak w zegarku.

Tu na grani wyciągam rękę
chcąc złapać chwilę
Z zapartym tchem
zatrzymaną myślą
zawieszona dryfuję
hen hen po horyzont...

Bo w kłosach pszenicznych, srebenym łanie żyta,
Sens mego istenienia, radość ma rozkwita.
Wraz ze zżętym chlebem, snopem powiązanym.
Wiąże swoje życie i wciąż idę za nim. ...

Drogi Czytelniku, w Kontro-wersie natkniesz się na parę niespodzianek językowych, które być może nawet wprowadzą Cię w zakłopotanie, ponieważ pierwszą myślą, jaka przyjdzie Ci wtedy do głowy, będzie: Mam ich błąd!. A jednak nie. Autorka pozwoliła...

Arkadiusz Gawron (rocznik 1992) - prawnik z wykształcenia, doktorant Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a także pracownik wymiaru sprawiedliwości, prywatnie szczęśliwy mąż. Poezją zaraził się i oczarował jeszcze w gimnazjum za sprawą zatrutego...