Akcja Jaremy toczy się w połowie XIX wieku w Galicji. Fabuła osnuta jest wokół konfliktu wsi z dworem o serwituty, czyli dostęp chłopów do pańskich lasów i pastwisk po zniesieniu pańszczyzny. W tle pobrzmiewa złowrogim echem rabacja galicyjska z 1846 r. Autor zwraca w powieści uwagę na umiejętne podsycanie przez rząd w Wiedniu antagonizmów między tymi dwiema klasami społecznymi. Tytułowy Jarema, zasłużony żołnierz armii austriackiej, przekonany o jak najlepszych intencjach cesarza i jego urzędników, świadomie dąży do konfrontacji z miejscową dziedziczką, uważając, że sabotuje ona szczytne zamiary władz. Napięcie stopniowo narasta. W tle pojawia się miłość głównego bohatera do miejscowej piękności.