Pierwsza od pięciu lat powieść mistrza prozy. Główny bohater, Gaponia, jest zausznikiem dyktatora rządzącego upadłym państwem. Choć cyniczny, nie jest idealnym funkcjonariuszem reżimu - ma wątpliwości, myśli samodzielnie, zadaje pytania, upomina się o ofiary przemocy. W końcu zostaje odsunięty od wpływów i osiada nad Bugiem, gdzie angażuje się w namiętny, choć w istocie zimno wykalkulowany związek z młodą prostytutką. Tymczasem kraj staje się "przestrzenią gwałtu, przemocy, brutalności". Jest wina i jest kara, ale te dwie rzeczy rzadko mają ze sobą związek. Opowieść o władzy, manipulacji, małości człowieka w skrajnych okolicznościach, ale też o odradzaniu się, o tęsknocie za tytułowym blaskiem w świecie zdegenerowanym, brudnym, źle urządzonym.